^{اي كه از كربلا مي آيي و پيام شهيدان را در ميان هياهوي هميشگي قدّاره بندان و جلادان همچنان به گوش تاريخ مي رساني . اي زينب! با ما سخن بگو .}

^{مگو كه بر شما چه گذشت ؟ مگو كه در آن صحراي سرخ چه ديدي ؟ مگو كه جنايت در آنجا تا به كجا رسيد ؟ مگو كه خداوند آنروز عزيزترين و پرشكوه ترين ارزش ها و عظمت هايي را كه آفريده است يكجا در ساحل فرات و بر روي ريگزارهاي تفتيده بيابان طف چگونه به نمايش آورد و بر فرشتگانش عرضه كرد تا بدانند كه چرا مي بايست بر آدم سجده كنند .}

^{تو خود شهيدي هستي كه از خون خويش كلمه ساختي، همچون برادرت كه با قطره قطره خون خويش سخن مي گويد.}