اين جمله را اولين بار در کتاب تنهايي پرهياهوي بهوميل هرابال خواندم
و بعدها فهميدم که شرطِ اول قدمِ راه، اين است که چيزي در بيرون پيدا کني ، که تو را ياد درونت بيندازد...
(قالب بلاگتان دستکاري شده و به هم ريخته، مطالب زير لينکها آمده)
و يحتمل که منظور جناب کانت اصلا چيز سومي بوده است :)
سلام .. ايام بخير ..