اگر اين غروب غريب را بر شهاب ها ببندي آنها راه خويش را خواهند يافت . اگر اين غروب غريب را بر شبهاي بي ستاره ببندي ، نماز صبح را با قطره هاي باران خواهند خواند . اگر اين غروب غريب را بر شعرهاي شکسته دنيا ببندي ، همه موزون و قافيه مند خواهند شد . اما من از اين مي ترسم _ آنگاه _ که اين لحظه هاي غريب غروب ، غريبتر از هميشه بمانند . ببين که چگونه آسمان با حسرت به تو نگاه مي کند . . . . . من از آن مي ترسم . .