سلام

خوبيد؟
چه متن زيباييست. هرچند خيلي شخصي بود اما خيلي خوب بود. مخصوصا مخصوصا چهار سطر آخر. بچه تر که بودم شبيه اين حس شده بود آخرين بيت يکي از غزل هام :

زندگي حادثه ي کوتاهيست، آه آيينه ي من آه از تو
دور از من چقدر مي ماني؟ دور از تو چقدر مي مانم؟

ضعيف است ولي خب شبيه اين حس شماست.



امشب به روايتي شب شهادت بهترين موجود دنياست، که شما افتخار داريد هم نامش باشيد. نزد او براي من هم دعا کنيد.

راستي براي تان يک جواب کامنت مفصل نوشته ام ها :)