لنگر انداخته در اسکله، کنگر خورده
اين عقابي که مسيرش به کبوتر خورده

موج با شوق تو مي آيد و برمي گردد
متلاشي شده، بي حوصله و سرخورده

گاه يک صخره ي پنهان شده را رد کرده ست
گرچه هر بار به يک صخره ي ديگر خورده

بوسه ات سرخ ترين ميوه ي فصل است انگار-
سيلي موج که بر گونه ي بندر خورده

«بد نگوييم به مهتاب اگر تب داريم»
هر که بد گفت به چشمان تو شکَّر خورده!

چشم تو معدن الماس ولي لبخندت-
سينه ي ترد اناري ست که خنجر خورده

غزلي گفته ام از گونه ي گل نازک تر
من بجز شعر چه گفتم که به تو برخورده!؟