سوختن بهاي ِ قرب است
و چنين سوختني را جز به پروانهگان بي پرواي ِ عشق نميدهند.
آن که آتشي بر دل ندارد کجا ميتواند بال در آتش بگشايد...
شهيد آويني
هرکه به من ميرسد، بوي قفس ميدهد...جز تو که پر ميدهي، تا بپراني مرا...
مي روي و گريه مي آيد مرا/ اندك بنشين كه باران بگذرد
