گاهي وقتا تو خيابون که آدمها رو تماشا مي‌کنم دقيقا سعي مي‌کنم همين‌طوري نگاه‌شون کنم، کلي آدم با کلي داستانِ متفاوت و منحصر به فرد، هر کدوم‌شون براي خودشون يه زندگي و يه دنيا هستن که الان به جبر روزگار خيلي سطحي از کنارِ هم رد مي‌شن. با جمله‌ي اولتون دقيقا همين نگاه يادم افتاد