فلعنة الله علي الكافرين (بقره/89)
فنجعل لعنة الله علي الكاذبين (آل عمران/61)
اولَـئك الذين لعنهم الله ومن يلعن الله (نساء/87)
كذبوا علي ربهم الا لعنة الله علي الظالمين (هود/18)
الذين يوذون الله ورسوله لعنهم الله في الدنيا والاخرة (احزاب/57)
لعن كردن گروهي از مردم نه تنها جائز، بلكه واجب است، چرا كه مورد امر الهي واقع شده و انجام اوامر الهي واجب عيني است. مثلاً آيه ذيل:
همانا آنانكه بينات و هدايت ما را بعد از آنكه در كتاب آنرا براي مردم روشن نموديم كتمان كرده و پوشانيدند، لعنت خدا و همه لعنت كنندگان بر آنها باد. (بقره/159)
آنها كه كافر شده و در حال كفرمرگ آنها فرا رسيد، لعنت خدا و ملائكه و همة مردم بر آنها باد". (بقره/161)

مطابق با تمام اين آيات اگر منظور از لعن دشنام و ناسزا باشد كه در حكيم بودن قرآن شك است

ولي هرگز چنين نيست زيرا

لعن در لغت عرب به معني راندن و دور كردنست. (منتهي الارب)
لعن، راندن و دور كردن از خير است. (صحاح )
كسانش لعنش كردند يعني او را رانده دور كردند. خدا ابليس را رانده و از بهشت و كنار فرشتگان دورش نمود. سگ و گرگ را لعن كردم يعني دورشان كردم (زمخشري/ اساس)