شب با همه گستردگی و راز گونگی اش،
با همه بی کرانگی و تاریکی اش،
با آسمان شگرف و بینهایتش،
رام توست آن  هنگام که آنرا درک کرده و واسطه ای بگردانی برای وصل یافتن.

اِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْا وَأَقْوَمُ قِیلًا

و تو برای روزهای سختت به قلبی وسیع و روحی استوار نیاز داری؛
وسعت و استواری را از آسمان و ستونهای ناپیدایش بگیر.
برای پروازت به اوج و آرامش نیاز داری و این هر دو را در آسمان شب پیدا کن.
برای معراجت به توشه نیاز داری و این توشه را در تنهایی و سکوت شب فراهم کن.
این همه زیبایی و عظمت شب را وسیله کن و یاد آر پروردگاری که آسمان شب، آیه ای کوچک از عظمت و قدرتش را نمایش میدهد.

و صبر کن...
بر عبادتت
بر میلتت
و بر روزگاری که گاه سخت و گاه آسان میگذرد...