وقتی بی قراری؛
وقتی تنهایی تمام دلت را فرا میگیرد؛
وقتی این دنیای بزرگ را مکانی تنگ برای روحت میابی؛
وقتی احساست پر در می آورد و تو را به دنبال خودش به آسمان میپراند؛    وقتی ...
اینها برای من یعنی باید به آغوش مهربان ترینِ زندگی ام پناه ببرم. *
به آستان قدسی و ملکوتی امام رئوف،انیس نفوس،رضا علیه السلام.
در صحن ها خودم را گم کنم تا او مهربان تر از همیشه، دستی بر سرم بکشد و مرا در بارگاه امنش آرامش بخشد.
بی آنکه استحقاقی داشته باشم!
و من سوگند میخورم که خداوند که سریع الرضا است،رضا علیه السلام را مظهر این نام مقدسش قرار داده
تا ما شیعیانی که با اعتقاد به ولایت این هشتمین نور، در تشیع به اکمال میرسیم و وارد حصن حصین وحدانیت خداوند میشویم**
را بیش از پیش مورد لطف و احسان خود قرار دهد.
خدایا "ان راحل الیک قریب المسافة"***

و من برای کوچ به سوی تو ، از بارگاه رضا علیه السلام آغاز میکنم چرا که
 نزدیک تر از صحن هشتمین نورِ مهربان،به آسمان راهی نیافته ام!

نشان گرفته دلم را کمان ابروی ماهی
خدای را که مبادا دل از نشــانه بیافتد

...................
*دعای عرفه امسال رو هم در حرم امام رضا خوندم
**حدیث امام رضا معروف به سلسلةالذهب
***امام سجاد در دعای ابو حمزه