اللَّهُمَّ ... اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ وَ أَقْبلْ عَلَیَّ إِذَا نَاجَیْتُکَ ...
خدای من
چگونه بخوانمت؟ که تو پیش از خواندن من اجابت را تضمین کرده ای؛
چگونه ندایت دهم؟ که تو پیش از صدا آنرا شنیده ای؛
چگونه ناله و نجوا کنم؟ که سایه رحمت و مغفرتت مرا به بخشودگی بیش از هر چیز امیدوار ساخته؛
خدای من
از همه گریزان و به سوی تو شتابان، در میان پناه پر مهر دستانت آرام یافته ام؛
خدای من
این رجا را به خوف ندادنت پیوند میزنم که اگر تو نخواهی، خواست هیچ مخلوقی را یارای بر آوردن نیازهایم نیست؛
خدای من
اگر مرا لیاقتی برای نفس کشیدن در فضای ربانی بخشش تو نیست،لیک تو را رحمتی گسترده بر عالمیان است؛
خدای من
کیست که از تو سزاوار تر به عفو و بخشش باشد؟ کیست جز تو که مرا پناه دهد؟

و این همه، مرا به سایه سار رحمت و توکلت وارد میکند...
و میدانم که تو انگونه که سزاوار خدایی توست با بنده ات رفتار میکنی؛
و اگر جز این بود
یا ویلتی یا رباه

-----------
اللهم صل علی محمد و ال محمد
برداشتی از مناجات ماثور شعبانیه