این روزها سخت میگذرد

کافی است در یک روز بدون ماشین و راننده، سوار مترو با بی آر تی شد و کمی به احوال توده مردم توجه کرد
همه دنبال بهانه هستند تا با مطرح کردن مشکلاتشان که عمدتا اقتصادی هستند، کمی از بار سنگین فکر و زندگی شان را کاهش دهند
و این در حالی است که علاوه بر سفرهای مداوم و پیاپی داخلی و خارجی که به صورت طبیعی!!! هزینه های بسیاری دارند
به تازگی برگزاری اجلاس های متعدد و متواتر هم در دستور کار قرار گرفته است!!!!!

اجلاس حضرات سران
اجلاس حضرات بانکداران
اجلاس حضرات رادیو تلویزیونی
(در فاصله کمتر از یک ماه)
و
لابد اجلاس های دیگری که هنوز بنرهای تبلیغاتی آنها به چشم من نیامده
و
دیپلماسی فعال
تعامل های بین المللی
جریان سازی های جهانی
و
...
هم لابد دلایل عوام فریبانه ای هستند که این برنامه های در آستانه انتخابات را توجیه نمایند

اما این در حالی است که
وقتی به آرمان های جهادگران متدین و متقی مینگری، برای خون های ریخته و روزگاران سپری شده و داغ های بر دل مانده حسرت میخوری
آهـــــــــــ میکشی
وقتی تحریم های شدید و توهین های مکرر را وجدان میکنی، به عدم استفاده از گوگل و تجمع در برابر سفارت های تعطیل و خالی تن میدهی
.
.
.
به راستی چه کاری میتوان کرد؟

به حضرت ماه بفرمایید، امر کنند خورشید از پس ابر طلوع نماید!

لِأَیِّ الْأُمُورِ إِلَیْکَ أَشْکُو وَ لِمَا مِنْهَا أَضِجُّ وَ أَبْکِی؟‏