به تازگی با جماعتی برخورد کردم که همه به دنبال کمال روحی و تعالی دینی و رشد معنوی و اینها هستند...
و این در حالیست که رفتارهایشان خیلی با روایات و اخلاقیاتی که در کتب و جلسات بزرگان دیده و شنیده می شود متفاوت است!
کافی است کمی دقیق بود و از اینهمه شبه و فکر و القائات دوری کرد. راه دین آسان ترین راه هاست پس چرا باید در سختی به دنبالش گشت؟
در همین راستا این پست بسیار خوب نوشته شده و پیشنهاد مطالعه اش را به دوستان وظیفه خود میدانم.
