مدت ها بود دعاهایم کلی شده بودند، گزاره هایی که هیچ قضیهء شخصیه ای را شامل نمیشدند؛ 
مدت ها بود روزهایم شبیه هم شده بودند، برنامه هایی مشخص که هر روز و ساعتم را پر میکردند؛
مدت ها بود گونه هایم سرخ نشده بودند، چشم هایم جستجوگر نبودند، قلبم تند نمی زد... 
حتی برای دیدن آسمان مشتاق نبودم

تا اینکه صدایت دیوار بی تفاوتی روزهایم را شکست
چشمانم را به آسمانی که نشان دادی بستم، تا همهء احساسم گوش شود و صدایت را بشنود؛ 

اکنون 
دعاهایم حال و هوای شخص "تو" را پیدا کرده اند
روزهایم رنگ و عطر حضور " تو" را به خود گرفته اند
گونه هایم
چشم هایم
قلبم

حتی دستانم
برای "تو" مینویسند

خوشحالم که آمدی
و آرزو میکنم بمانی

----------------------
بعد نوشت:
شب با "پگاه" رفتیم کافه؛ برای اولین بار و دونفری؛ ازش سوال کردم که چه طوری سر حرفای جدی بینشون باز شد؟ به آسمون نگاه کرد، چشماش درخشید و گفت... حسش رو گرفتم و این رو نوشتم!
به همین سادگی :) 

زندگی پیچ و خم های زیادی دارد.

این را وقتی مدت زیادی به رانندگی در اتوبانی صاف و مستقیم مشغول بودم فهمیدم.

اینکه راه مستقیم رفتن چقدر یکنواخت و سخت است! چقدر کسل میشوم وقتی مدت ها با یک سرعت ثابت و البته طبیعتا زیاد یک راه راست را میروم... حتی اگر برای رفع  خستگی گاهی سرعت را کم کنم و لاین حرکت را تغییر دهم.

چند خودروی دیگر را نشان می کنم که از من سبقت بگیرند و بعد من از آنها جلو بزنم! این همهء تنوع ممکن است!

اما زندگی پیچ و خم های زیادی دارد. پیچ و خم هایش ما را شاد میکند، غمگین میکند، فکری میکند، راحت میکند... یکنواختی اش را کم میکند... ما را رشد میدهد و بزرگ میکند. البته اگر آگاه باشیم.

زندگی را دوست دارم. با همه سختی ها و شادی هایش.

------------
این پستم عکس هم دارد  اما الان مموری دوربین دستم نیست که آپ کنمش :دی

پخش سرودهای پیروزی فلسطینیان تمام شده و شادی و هیجان توافق اخیر در مصر فروکش کرده اما :
نبرد همچنان ادامه خواهد داشت...

در میان پیام های کشورها و گروه های مختلف، در پیام دبیرکل سازمان ملل متحد(بان کی مون) و معاون خاورمیانه وزارت خارجه انگلیس(توبیاس الوود) نکتهء مهمی وجود دارد و آن اینست که حاکمیت نوار غزه باید در اختیار گروهی پایبند به تعهدات تشکیلات خودگردان قرار گیرد.

این جمله به این معناست که فعلا فرجه ای برای بازسازی و کمک های بشر دوستانه به فلسطینیان نوار غزه داده شده تا از فشار افکار عمومی مردم جهان کاسته شود و شاید بعد از سروسامان یافتن مناقشات داخلی رژیم صهیونیستی، بهانه ای جدید برای پایان دادن به مشکلاتی که مقاومت غزه برای صهیونیست ها ایجاد کرده پیدا شود.

کاش همه گروه های مختلف فلسطینی از تجربیات این مقاومت اخیر استفاده میکردند و با توافق و اتحاد موقعیت مردمشان را تثبیت می کردند...

همچنین عکس های خبری واشنگتن پست.

این حرف های رهبری است:

«این‌‌جور نیست که همه‌‌ مواضعى که آحاد مردم - از جمله دانشجویان که جزو قشرهاى پیشرو هستند - اتخاذ می کنند، بایستى الگوگرفته و برگردان نظراتى باشد که رهبرى ابراز میکند؛ نه، شما به‌‌عنوان یک انسان مسلمان، مؤمن، صاحب فکر، باید نگاه کنید، تکلیفتان را احساس کنید، تحلیل داشته باشید - که من حالا عرض خواهم کرد - نسبت به اشخاص، نسبت به جریانها، نسبت به سیاستها، نسبت به دولتها، موضع داشته باشید، نظر داشته باشید. این‌‌جور نیست که شما باید منتظر بمانید، ببینید که رهبرى درباره‌‌ى فلان شخص، یا فلان حرکت، یا فلان عمل، یا فلان سیاست چه موضعى اتخاذ میکند که بر اساس آن، شما هم موضع‌‌گیرى کنید؛ نه، اینکه کارها را قفل خواهد کرد. رهبرى وظایفى دارد، آن وظایف را اگر خداى متعال به او کمک کند و توفیق بدهد، عمل خواهد کرد؛ شما هم وظایفى دارید؛ به صحنه نگاه کنید، تصمیم‌‌گیرى کنید؛ منتها معیار عبارت باشد از تقوا؛ معیار، تقوا باشد. تقوا یعنى اسیر هواى نَفْس نشدن در جانب‌‌دارى و طرف‌‌دارى یا در مخالفت و معارضه، در انتقاد یا در تمجید؛ این را رعایت کنید. اگر این رعایت شد، هم انتقاد خوب است، هم جانب‌‌دارى و تمجید خوب است: از شخص، از دولت، از فلان جریان سیاسى؛ از فلان حادثه‌‌ى سیاسى؛ هیچ اشکالى ندارد. البته اگر در یک زمینه‌‌اى نظرى هم از سوى این حقیر ابراز شد، آن کسانى که حسنِ‌‌ظن دارند و این نظر را قبول دارند، ممکن است این هم یکى از عواملى باشد که در تشخیص آنها دخالت خواهد داشت؛ لکن این به معناى این نیست که وظیفه‌‌ى افراد در مورد موضع‌‌گیرى‌‌ها و در مورد اظهارنظرها ساقط بشود؛ نه، هرکسى نگاه کند [و وظیفه‌‌اش را انجام بدهد]. عرض کردم معیار این است که با رعایت تقوا باشد؛ یعنى بدون گرایش به هواى نَفْس؛ اگر انتقاد میکنیم، اگر طرف‌‌دارى و جانب‌‌دارى میکنیم، اگر یک حرکت را، یک سیاست را تأیید میکنیم یا اگر رد میکنیم، واقعاً از روى احساس وظیفه و تکلیف و بدون دخالت دادن اغراض نفسانى [باشد].» (دیدار با دانشجویان، 1 مرداد 93)

----------------------
به نقل از وبلاگ اشارات 

نمیدانم جنگ و کشتاری که در غزه و فلسطین به راه افتاده است کی تمام خواهد شد... ولی به هر طرف که نگاه میکنم و اخبار هر قسمتی از جهان را که رصد میکنم، مسلمانان را تحت ظلم و فشار و جنگ میابم.
این همه درگیری جز مخدوش کردن گسترش جمعیت مسلمانان، منجر به فقر و بیماری خواهد شد.
امت مسلمان را به بی سوادی و عقب ماندگی خواهد انداخت؛ گسترش موج اسلام هراسی را در جهان تسهیل خواهد کرد.
و این یعنی امتی که برترین دین و آئین را برای زندگی برگزیده اند، در بدترین شرایط -آنهم به اجبار- به سر میبرد...
این روزها فراموش نخواهد شد و این امید به اصلاح و رستگاری است که توان زیستن و ادامه دادن در چنین شرایطی را به امت میدهد...

و نرید ان نمن علی الذّین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین و نمکنّ لهم فی الارض(قصص.5)

هنوز میخواهم درباره فلسطین بنویسم. سرزمینی مقدس و پر مخاطره؛

ایوان رایدلی خبرنگار مسلمان شدهء انگلیسی تبار، در سایتش اطلاعات جالب توجهی پیرامون فلسطین منتشر کرده است.
یکی از این اینفوگرافی ها مربوط است به تقسیم بندی هایی که عملا منجر به تسخیر بیش از پیش فلسطین شده است. اسرائیلی ها مردم فلسطین را علی رغم داشتن هویت واحد ملی به گروه های مختلف شهروندی تقسیم کرده و برای هر گروه حقوق متفاوتی را تعیین کرده اند:  

مردمی که تحت حاکمیت اسرائیل زندگی میکنند و حق شرکت در انتخابات مجلس، آزادی در سفرهای داخلی و بهره مندی از قانون را دارند در حالیکه عملا  در مورد حقوق شهروندی با تبعیض مواجه میشوند، با جمیعتی بالغ بر یک میلیون و چهارصدهزار نفر. البته این افراد حق سفر به اکثر کشورهای خاورمیانه و غزه را ندارند.

مردمی که در اورشلیم شرقی زندگی میکنند تحت تبعیض های قانونی قرار دارند و حق سفر های خارجی را ندارند اما میتوانند در داخل منطقه سفرکنند و حدودا دویست هزار نفر هستند.

مردمی که در وست بنک زندگی میکنند و از حقوق شهروندی و جابجایی بهره ای ندارند. آنها تحت قوانین نظامی زندگی می کنند و بیش از دو میلیون نفر جمعیت دارند.

مردمی که در غزه و تحت محاصره هستند. این مردم هیچ حق شهروندی ندارند و از بقیه مردم فلسطین جدا نگهداشته میشوند. جمعیت مردم غزه در آخرین سرشماری بیش از یک و نیم میلیون نفر بود که طبیعتا در این جنگ اخیر کاهش داشته است.

مردمی که از فلسطین خارج و به کشورهای همسایه از قبیل اردن و لبنان پناهنده شده اند. این افراد هیج حقی ندارند! حتی حق داشتن یک دیدار از سرزمینشان! این افراد تقریبا دو میلیون نفر جمعیت دارند.

برای دیدن این اینفوگراف در سایر بزرگتر و دیدن سایر پوسترها کلیک کنید.